Abel Tasman Park & skydive!
Kia ora lieve mensen,
De volgende dag stond er een hike in Abel Tasman Park op de planning! We checkten eerst in het informatiecentrum welke hikes leuk waren en boekten toen de watertaxi heen. We reden naar Marahau en gingen om 12:00 met de watertaxi naar Anchorage bay. Onderweg eerst langs split Apple rock (een rots midden in het water die natuurlijk gespleten is in de vorm van een appel) en langs Adele island, waar er enorm veel zeehonden zaten! Op Anchorage bay even onze bammetjes gegeten en toen onze weg naar de Cleopatra Pools gemaakt. Lekker klimmen zeg! De Pools waren indrukwekkend en er is een soort natuurlijke glijbaan van rotsen. Een vrouw was zo stoer om in het koude water te gaan en van de glijbaan af te glijden! Brrrr, zo warm was het niet! Maike was ook zo stoer en deed hetzelfde. Ik had m'n bikini niet bij me en vond het te koud, maar speelde maar al te graag voor fotograaf. Na de Pools liepen we terug en namen we het pad naar Marahau terug. Dit was 4 uur lopen, naast de 2 uur die we al heen en terug naar de Pools erop hadden zitten! Flinke wandeling dus! Maar wel een hele mooie. We liepen veel langs de kust, door regenwouden, langs afgronden, watertjes en hadden mooie uitzichten op de baaien. Helaas speculaas voor ons was het die dag niet erg fijn weer en kregen we veel regen op ons kop. En tot overmaat van ramp ging het ook niet meer over. Het laatste stuk van de hike keken we niet meer zoveel om ons heen en liepen we hard door. We wilden ook graag terug zijn voor het donker werd, want tussen de bomen zag je in het donker geen steek. Uiteindelijk kwamen we aan bij het einde van de hike. En ja hoor, waren we er nog niet! Wel aan het einde van het pad maar nog niet terug bij de auto die bij de watertaxi stond! En om het nog erger te maken, ging het nog even drie keer harder regenen. Ach, doorweekt waren we al. Kleddernat stapten we nog eens 10 minuten door, lekker stampend door de plassen. En toen waren we eindelijk bij de auto. Het was inmiddels al laat en we hadden honger. Gelukkig had ik andere schoenen en sokken bij me, maar ik kreeg het wel koud met al die natte zooi aan. Terug in Motueka een pizza besteld en meegenomen naar ons hostel. Ik heb daar gauw wat warms en droogs aangetrokken en heb gelijk mijn pizza aangevallen.
Over maandag kan ik kort zijn: we hebben nauwelijks wat gedaan vanwege het weer. Maike heeft een kayaktour geboekt en ik heb reisgenoten gevonden voor de volgende dag.
Dinsdag ging Maike dus kayakken en had ik nieuwe reisgenoten gevonden via de Facebook backpackers groep. Een meisje uit Hong Kong samen met een Duitse vrouw zocht gezelschap en een lift en ik had een auto tot mijn beschikking en zocht gezelschap! Dus goede match. Ik wachtte ze de volgende ochtend om 8 uur op en tot mijn verrassing was de Duitse vrouw iemand van 60+! Helemaal gezellig. We hadden al flinke lol in de auto en kletsten erop los. Ik heb dezelfde tocht als zondag gemaakt, maar met ander gezelschap en het was heel gezellig. We hebben over van alles en nog wat gekletst en verhalen gedeeld. Het meisje uit Hong Kong, Tiffany, is 26 en is aan het werken en reizen, twee jaar lang nu. De vrouw, Angelica uit Duitsland, is 60+ en werkt alleen nog om bezig te zijn (pensioen) en is voor het eerst drie maanden alleen op reis. Na de hike trakteerden ze me op koffie, mierzoete fudge en patatjes in ruil voor de lift en bracht ik ze weer terug naar hun hostel.
En toen begon een ander avontuur, geheel impulsief! Ik had namelijk op maandag wat foldertjes verzameld van dingen om te doen zodat ik niet op dinsdag moederziel alleen op m'n hostel kamer zou zitten. Dit was nog voor ik contact met die twee had. Een vd foldertjes die ik had meegenomen was van een boerderij waar je verschillende handwerken kon leren. En ik dacht: kom, doe eens gek, ga voor de local experience en ga je haaktechniek verbeteren! Zonder teveel te verwachten stuurde ik een mail en ja hoor, ik kreeg een berichtje terug dat ik welkom was! Dus om drie uur reed ik naar de boerderij, mezelf afvragend waar ik terecht zou komen, en reed ik langs de alpacas naar de boerderij. Een mevrouw kwam me tegemoet en ik vertelde dat ik niet helemaal wist wat te verwachten (zij ook niet) maar we gingen maar gewoon naar binnen. Een schuur met een lange ruimte, gevuld met spinnewielen en weefmachines en allerlei soorten wol en kleedjes en kussentjes was wat me te wachten stond. Ik plofte neer op een bank, kreeg een milo aangeboden en toen kreeg ik de vraag: wat wil je doen? Ik heb het probleem dat ik te strak haak en daardoor niet verder kom en gefrustreerd raak, en daar heeft ze me goed bij geholpen samen met een andere vrouw. Ik heb ook leren dubbel haken. Maar wat een grappige ervaring was dit zeg! Aan het einde kreeg ik zelfs nog een rondleiding over de boerderij en maakte ik kennis met een super schattig lammetje die ik aaide en de alpacas! Wie had dat gedacht zeg! Geniaal.
En woensdag was het een lange dag reizen. Vliegen van Nelson naar Christchurch, van Christchurch naar Queenstown en in Queenstown met de bus naar Te Anau. Uiteindelijk kwam ik daar om 19:15 aan en heb ik nog wat eten en drinken gehaald. Nu ga ik gauw tukken, want morgen begin ik dan toch eindelijk aan de Milford Track!!!!! Super spannend.
Fijne dag nog verder & ik spreek jullie gauw weer! See ya xxx
Reacties
Reacties
Wat een stoere kanjer ben je toch Merel! Wat geweldig dat we alles op deze manier kunnen meebeleven!Ik heb enorm veel bewondering voor je en geniet heel erg van je verhalen!
Wat een mooi verslag heb je weer geschreven. Ik vind het fijn om te lezen. Ben ik even een beetje bij jou. Ik ben benieuwd naar je verhaal over de Milford hike. En natuurlijk naar de foto's.
Kus. Pap xxx
nu nog de foto's!
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}