kiwiopreis.reismee.nl

New Plymouth

Kia ora!

Zoals gewoonlijk ben ik weer erop uitgetrokken dit weekend. Maar: wel het eerste weekend waarin ik alleen maar Nederlands heb gesproken! Mijn gezelschap bestond namelijk uit Nederlanders en Belgen, het was gelijkspel. Ook weleens leuk!

Het begon met het idee van Maren om naar New Plymouth te gaan, want dat was de laatste plek waar zij nog naartoe wilde. Haar avontuur eindigt namelijk al bijna! Dus we besloten dat dit onze laatste weekendtrip samen zou worden, naar New Plymouth. Toen begon het zoeken naar medereizigers. En dat was al snel voor elkaar! In de Facebookgroep Dutchies in New Zealand zag ik een bericht voorbijkomen van Jos en Ruben (NL & BE) die ook aan hun weekenden gebonden waren om te reizen en of er mensen met plannen waren. Waarop ik een berichtje met onze plannen stuurde, en al gauw werd besloten dat we samen gingen!

We besloten om op vrijdagavond te vertrekken, omdat het een rit van 5,5 uur was! We boekten een hostel in Waitomo (3 uur rijden) en een in New Plymouth (nog 2,5 uur rijden). In de stromende regen haalde Maren mij op en reden we samen naar Auckland om de heren op te halen. Zij blijken hier hun stage te lopen (biomedisch & orthopedisch) voor een paar maanden, waarna ze nog een maand gaan reizen en dan terugkeren om af te studeren. Wat bijzonder toch elke keer, al die verschillende verhalen. De stemming zat er goed in en het was erg gezellig in de auto, ondanks de regen!

Om half elf 's avonds kwamen we aan bij onze overnachting. Althans, dat dachten we. ''Huh, wat een luxe plek heb je geboekt!'' zeiden ze allemaal een beetje verbouwereerd. Tja, Kiwi Paka Waitomo hostel... Dat moest hier zijn volgens de gps. Omdat we na de check-in tijd aankwamen moesten we op zoek gaan naar een brievenbus waar onze sleutel plus wat informatie in zou liggen. We hebben ons kleurenblind gezocht naar die brievenbus, maar die was nergens te bekennen. Toen op zoek naar de ingang, dat al minstens net zo moeilijk was. Uiteindelijk een gevonden, bleek het binnen toch ook wel erg luxe eruit te zien. Moesten we hier wel zijn? Er was niemand in de buurt en ook de andere gasten konden ons niet helpen. Het was niet anders dan dat we op de emergency knop bij de balie moesten drukken. Na een minuut of twee verscheen er een mevrouw in haar pyjama en keek ons een beetje raar aan. We legden uit dat we hadden geboekt en naar een brievenbus zochten, en toen ik haar mijn boeking liet zien schoot ze in de lach. Wat bleek: we waren bij Kiwi Paka HOTEL en niet bij Kiwi Paka HOSTEL. Daar waren we keihard voorbij gereden en was aan het begin van deze straat. Hoe oenig!!!!!!!!! Gelukkig konden we er allemaal om lachen en waren we algauw op de goede plek. Hier hadden we een rustige kamer voor ons vieren. Na dit avontuur waren we allemaal een beetje melig en duurde het wel even voor we in slaap waren. Wat een avond!


De volgende dag stonden we vroeg op door een grapje die ik had gemaakt. Ik had gegrapt dat we om 6 uur à half 7 op moesten de volgende dag. Wat de heren serieus namen en niet meer loslieten.. Oeps! Ik probeerde nog te onderhandelen om het op half 8 te krijgen, maar nee het werd kwart over 7. Oef. Uiteindelijk waren we toch om half 8 de deur uit (haha) en reden we verder naar Mount Taranaki! Het was wat bewolkt, maar prima weer. Ze hadden een tropische storm opgegeven, maar het bleef de hele dag rustig en bewolkt, dus niks aan de hand. Met enig wantrouwen in mijn gps kunsten na het avontuur van gisteren, werd mij toch de taak toevertrouwd en ik gidste Maren netjes naar het bezoekerscentrum van Mount Taranaki, Egmont National Park. Hier was het best frisjes! Maar geen regen, dus niks te klagen. We checkten de talloze wandelroutes en besloten om de gok te wagen om de hike naar het meer te lopen. Andere hikes hadden net zo weinig kans op goed uitzicht vanwege de mist, dus we kozen de gulden middenweg. Hiervoor moesten we wel weer even rijden en mijn gps kunsten pakten deze keer niet goed uit (wat ik flink te horen kreeg de rest van het weekend) maar uiteindelijk zijn we er toch gekomen.

De hike startte in een bosachtige omgeving en het begin was vrij makkelijk. In een stevig tempo liepen we omhoog. Af en toe een trapje, maar het begon vrij rustig en we hadden er veel zin in! Het was ook erg fijn om in de bushbush te lopen, want dat gaf ons beschutting van de wind die er stond (frisse wind). We liepen kilometer na kilometer door en na een tijdje veranderde ons pad. Er kwamen meer traptreden, rotsen midden in het pad en stukken vol modder/water. We pasten ons tempo iets aan, maar bleven doorstappen. Na flink wat klimmen kwamen we op een open vlakte en keken uit over vele bergen met bomen erop. De hike werd af en toe iets lastiger, want soms lag er dus een rots midden op het pad en soms moesten we er overheen klimmen! Maar dat was eigenlijk wel leuk om te doen. Een korte stop in Pouakai Hut, waar daadwerkelijk mensen stopten om te overnachten, en weer verder omhoog. Tja en toen waren we eindelijk boven, geen meer te bekennen! Na wat rond te dwalen was er een mevrouw die ons vertelde dat we nog een paadje verder moesten. Dit was een paadje dat geleidelijk aan omlaag ging en bracht ons inderdaad naar het meer. Hoewel, meer, het leek eerder een plas.. Maar goed, evengoed wel mooi. Er was helaas geen weerspiegeling te zien van de berg, want het was te bewolkt en de zon was weg. Er waren wat hikers die de beroemde 'king of the mountain' pose deden voor het meer terwijl wij onze lunch aten en toekeken. Het was toch wel erg fris daar, dus toen we onze lunch op hadden, was het tijd om weer terug te gaan. Het was dezelfde weg terug, alleen deze keer afdalen. Al is afdalen toch wel belastend voor de knieën, dus toen we er eindelijk waren was ik toch wel opgelucht. Op naar ons hostel!

Ons hostel bevond zich middenin het centrum van New Plymouth en was netjes en rustig. Al grappend over mijn gps kunsten reden we naar het hostel. Yes, in een keer goed! Reputatie weer een beetje opgeschroefd :). Eerst was ik een beetje pessimistisch over het boeken van een 10persoons dorm (zoveel kans op snurken, drukte, lawaaipapegaaien enz), maar bij het zien van onze kamer was ik meteen gerustgesteld. Onze kamer was namelijk gesplitst in twee kamers en er lagen geen partyanimals in. Top! We hebben onze spullen geïnstalleerd en zijn toen op zoek gegaan naar de supermarkt, die 600 meter verderop lag. Er staan hier veel kerken zeg! De een nog mooier dan de ander. We hadden niet veel tijd om een kerk te bezoeken, want we hadden flinke honger na de hike! We besloten voor een feestmaaltijd te gaan: kippenboutjes, hamburgers, pasta pesto en stokbrood, komkommer en aardappelsalade. Daarbij wilden we wat drank halen om te proosten, maar aangezien de heren hun paspoorten waren vergeten (oenen) moesten Maren en ik de drank afrekenen en zij het eten. Prima, totdat er uiteraard naar onze idkaarten gevraagd werd. Dat was bijna alsof ik bij de douane stond! Het meisje achter de kassa bekeek onze paspoorten tig keer, kijkend naar ons en riep toen een andere vrouw erbij. Zij deed hetzelfde en zei toen dat de manager moest komen. Hallo, legale paspoorten en wij willen gewoon betalen! Maarja, het moest. Duurde een eeuwigheid voor hij kwam en vervolgens deed hij ook dezelfde lange check. Maar uiteindelijk besloot hij dat onze paspoorten echt waren en wij ook echt de personen van de paspoorten waren, dus kregen we het mee. Nou dank!

In het hostel besloten we ons eerst op te frissen alvorens we aan onze feestmaaltijd begonnen. We wilden eerst gaan barbecueën, maar de bbq was een beetje vies dus besloten we te barbecueën met pannen. We hadden er allemaal zin in, deden ieder onze eigen bijdrage aan het eten en sloten het af door alles op te eten en drinken, terwijl we verhalen deelden en grapjes maakten. Netjes onze borden afgewassen en opgeruimd en even tijd voor onszelf genomen, om vervolgens buiten te gaan zitten bij andere backpackers. Frans, Pools, Russisch, Indiaas, er was een diversiteit van nationaliteiten! En uiteraard Nederlands en Belgisch. Na een uurtje haakten zij af en bleven wij nog zitten, maar niet voor lang aangezien het frisjes werd buiten. We verplaatsten naar binnen en ploften neer op de bank, waar we nog even doorkletsen en grappen bleven maken. Om 12 uur besloten we dat het welletjes was en gingen allemaal naar bed. In ons deel van de kamer was iedereen al in slaap, dus ik viel ook algauw in slaap.


De volgende ochtend iets later uit de veren, ontspannen opgestaan en na het uitchecken eerst naar de supermarkt gereden om ontbijt te halen. Hierna reden we naar het strand, waar Jos, Ruben en ik wilden gaan surfen terwijl Maren een kunstmuseum zou bezoeken, maar er was geen surfverhuur in de buurt. Erg jammer! Aan de andere kant, het was wat frisjes ook weer vandaag, dus misschien niet zo erg. We besloten gezamenlijk naar het kunstmuseum te gaan, maar eenmaal daar bleek dat we er voor moesten betalen en toen haakten we toch af. We gingen wel een ander museum in, waar we van alles lazen en zagen over de flora en fauna in Nieuw-Zeeland. Interessant om te zien! Kiwi's zijn veel groter dan ik dacht (nog steeds niet groot, maar niet inimini zoals ik dacht)! Nu nog een in het echt zien. Wisten jullie trouwen dat de mannetjes de eieren bewaken? En dat het wel 70-80 dagen duurt voordat de eieren uitkomen? Ook was ikzelf in het museum te zien als blackbird :) en ik ben een vogel die rondom de berg leeft. Leuk om te weten!

Na het museum reden we naar een park, waar we een crickettraining bekeken en daarna even een korte wandeling maakten. Hoewel het daar erg mooi was, besloten we toch maar weer terug te gaan. De terugweg was immers 5,5 uur lang en daar wilden we niet te lang mee wachten. Onderweg zijn we meerdere malen gestopt en zijn we tot de conclusie gekomen dat mijn gps kunsten toch zo slecht niet zijn. Het eerste stuk vielen we alle drie in slaap. Arme Maren, die moest maar doorrijden! Na de volgende stop besloten we wat leven in de brouwerij te gooien en stelde Ruben voor een woordslangspel te spelen met dierennamen. Dat ging erg goed, totdat ik (heel gemeen!!) een dier met een x moest bedenken. Welk dier begint met een x?! Ik had geen idee en lag voor even uit het spel, maar daarna maakte ik mijn comeback en was het een van de heren die niet meer op dieren kon komen. We wilden nog stoppen op een filmset van de hobbit, maar na een lange rit hier naartoe kwamen we erachter dat het gesloten was... Jammer. Dan maar gewoon terugrijden. We zijn nog een keer gestopt om pizza te eten, en daarna reden we naar Auckland om de heren te droppen.

Dit weekend was erg gezellig, we hebben alleen maar Nederlands gesproken en veel gekletst en gelachen. Ik heb met de heren afgesproken in contact te blijven, om misschien nog een andere keer samen te reizen. Voor Maren stopte het contact hier, omdat zij over twee weken met haar ouders rond gaat reizen. Dit was dus ons laatste weekendtripje samen! Moet ik weer gaan zoeken naar nieuwe reismaatjes.

Volgend weekend wordt iets rustiger, want dan zijn mijn hostouders naar Sydney en de kids naar hun oma, dus moet ik in de buurt blijven voor het geval er iets is. Tot nu toe is het plan om te gaan surfen in Piha of Karekare en naar Dutch Delight te gaan om te eten, want dat blijkt een Nederlands restaurant te zijn :). Volgende week wordt een drukke week, met de afwezigheid van mijn hostouders valt de totale verantwoordelijkheid over de kinderen op mij voor 4 dagen en 3 nachten. Maar even goed uitrusten voordat het zover is! Maar ik heb nu al plannen, dus dat komt vast helemaal goed.


Ik ga zo langzaamaan mijn bed opzoeken. Jullie een hele fijne dag gewenst en tot de volgende keer!!

Lieve groetjes


Reacties

Reacties

Greetje

Leuk om weer mee te lezen met jouw avonturen en te genieten van jouw schrijftalent!

pap

Wat een mooi avontuur meisje. Je geniet met volle teugen merk ik. Fijn.
Leuk dat je al zoveel van het land hebt gezien. Ik kan niet wachten om het met eigen ogen te aanschouwen.
love u xxx. :)

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Travel Active