kiwiopreis.reismee.nl

Weekend Bay of Islands

Kia ora!!!!

Wauw, wat was dit een geweldig weekend! Ik heb zoveel mooie plekken gezien, toffe dingen gedaan en gezellige mensen ontmoet! Bereid jezelf voor op een uitgebreid verhaal!

Voordat ik aan dit avontuur begon, had ik het een en ander al gepland (ik heb het graag onder controle). Ik zou op zaterdag een bustour naar Cape Reinga doen en op zondag een boot trip naar het bekende fenomeen 'Hole In The Rock' en onderweg dolfijnen spotten. Ook wilde ik op vrijdag Russell gaan bekijken. Tot zover mijn 'vaste plannen'. Bij aankomst was ik al meteen helemaal onder de indruk van dit prachtige plekje. Ik arriveerde om 12:00 en besloot toen voor een uitgebreide lunch te gaan. En ik had mazzel, want ik had een tafeltje met zeezicht! Na deze maaltijd vertrok ik naar mijn hostel. Even voor de duidelijkheid: ik ben 1 keer eerder naar een hostel gegaan en heb toen met zes bekende mensen een kamer gedeeld, maar nu was ik alleen en kende ik niemand op mijn kamer met 6 personen. Aangezien ik door wilde naar Russell, heb ik mijn spullen gedumpt en ben ik weer teruggelopen naar de haven. Eenmaal daar heb ik een prachtige toeristische New Zealand pet gekocht (eigen vergeten, erg slim) en ben ik op de ferry naar Russell gestapt.

Russell zelf was aardig, maar niet heel bijzonder. Er waren een paar plekken die qua historie belangrijk zijn, maar daar hield het dan ook wel bij op. Na rustig een appel te hebben gegeten op Long Beach, ben ik teruggelopen en heb ik nog even op een bankje aan het strand gezeten. Niet veel later kwam er een meisje vlakbij mij zitten. Ze zei niks, maar keek wel steeds mijn richting op. Na een tijdje dacht ik: kom op zeg, je bent hier om nieuwe mensen te leren kennen! Dus sprak ik het meisje aan. Zij was Duits (hoe kan het ook anders, bijna iedereen hier is Duits) en reisde in haar eentje. We hebben veel gekletst en besloten om om 7 uur de ferry terug te nemen. Daarna namen we afscheid en gingen ieder naar ons eigen hostel. Ondertussen had ik op Long Beach een berichtje gestuurd naar ene Heloise. Zij had op de backpackers facebook groep een bericht geplaatst met de vraag of iemand in Paihia iets wilde drinken. Waarom niet? Ik heb haar een berichtje gestuurd en we zijn om 8 uur wat gaan drinken. We hebben een lange tijd gekletst en namen zo rond 10 uur afscheid van elkaar. Ik moest namelijk de volgende dag om 6 uur op voor de bustour! Grappig trouwens: 4 van de 5 mensen uit mijn 'dorm' moesten ook om 6 uur op, omdat zij dezelfde bustour gingen doen! Zielig voor degene die kon uitslapen! :)

De bustour nam ons mee naar het noordelijke puntje van Nieuw-Zeeland: Cape Reinga. Maar voordat we daar zouden arriveren, kwamen we langs talloze mooie plekken. De eerste plek was in Puketi Kauri Forest: een plek waar bomen groeiden van wel 1000 jaar oud. Interessant om dat van dichtbij te zien! Daarna vertrokken we richting ninety mile beach. Dit is een strand van 90 kilometer (geen 90 miles) en is 6 kilometer breed en heeft zandduinen van soms bijna 150 meter hoog. Over dit strand kan je rijden, dus dat deden wij ook met de bus. Wat een indrukwekkend gezicht, zo'n groot strand! (Check de video's en foto's). We zijn hier even uitgestapt en hebben in de verre verte Australië kunnen spotten, maar dat was slechts een schim. Na dit mooie strand reden we eerst naar een mooie campingplek om onze Fish and Chips lunch te veroberen. Tijdens de lunch raakte ik in gesprek met twee meisjes: een Nederlandse (eindelijk!) en een Duitse (hoe kan het ook anders). Daarna verder naar het hoogtepunt van de bustour: Cape Reinga. Het is het meest noordelijke puntje waar je als mens kan komen en het is het spirituele vertrekpunt van de Mãori. De geesten van de overledenen vertrekken hier volgens hun verhalen. Daarnaast is het de plek waar de Tasman Sea en de Pacific Ocean in elkaar overvloeien. Een prachtig gezicht, want je kunt de twee kleuren zee in elkaar zien overgaan. Na dit geweldige, rustgevende plekje zijn we weer verdergegaan met de bus. Onze laatste lange stop bracht ons naar de hoge zandduinen. Hier konden we gaan sandboarden, super gaaf!!! Eerst wel een beetje spannend, want je gaat met een surfboard van een hoge zandduin af en dat gaat dus best hard. Eerst zijn we halverwege de duinen gestopt en hebben we het een beetje geoefend. Daarna kon je ook nog naar de hoogste zandduin gaan, maar dat was wel erg hoog! Bovendien is het beklimmen van zo'n zandduin best pittig (zeg maar gerust vet zwaar, want je zakt weg in het gloeiende zand). Maar ik besloot uiteindelijk om het toch te doen en klom hijgend en zwetend de hoogste zandduin op. Ik was de laatste van de groep en nadat ik op mijn surfboard lag werd ik met een zetje naar beneden geduwd. YEEHAAAA!! Helemaal onder het zand bedolven kwam ik beneden. Ik was kapot, maar het was het meer dan waard. En gelukkig heeft het Duitse meisje het voor mij gefilmd! Dit was ons laatste uitstapje en vanaf hier was het gewoon terug rijden naar Paihia. Na wat te hebben gegeten met het Duitse meisje, ging ik terug naar mijn hostel. 's Avonds had ik afgesproken met een backpacker van de backpackers facebook group om wat te gaan drinken. Een Frans meisje in mijn dorm zat op haar bed toen ik binnenkwam, en we besloten om samen te gaan (gezellig!) Deze ontmoeting was best gek, want ik had met iemand gesproken en hij vertelde me dat zijn broer ook mee zou komen, maar uiteindelijk kwam niet hij maar zijn broer opdagen! We hebben hem dus nooit ontmoet, maar zijn broer wel. Maar dat gaf niet, want met zijn broer was het ook gezellig.

Op zondag begon mijn dag met een boot tour naar het bekende fenomeen 'The Hole In The Rock' en het spotten van dolfijnen. We waren nog maar 10 minuten onderweg, of de eerste dolfijnen waren al gespot! En lucky me, ze zwommen aan mijn kant van de boot (en ik had lekker een plekje aan de zijkant!) Ik kon dus mooie foto's en filmpjes van ze maken en genieten van dit mooie zicht. Er was een hele groep en er waren zelfs baby dolfijnen, zo schattig! Op een bepaald moment begonnen ze tegelijkertijd uit en in het water te springen! Wat een geweldig gezicht, ik was helemaal heppie de peppie!!! Daarna gingen we verder met de Bay of Islands. Er waren zoveel eilanden in de buurt, de een nog mooier dan de ander. De meeste eilanden zijn een nationaal natuurgebied of slechts voor cruises in gebruik. Uiteindelijk kwamen we bij The Hole In The Rock, wat eigenlijk niet meer is dan een gat in een groot rotsachtig eiland (zoals onze kapitein prachtig verwoordde). Maar we hadden geluk: met onze grote boot zijn we door het 18 meter lange gat gevaren. Best een toffe beleving! Daarna zijn we weer langs andere eilanden terug gevaren en kwamen we om 12:30 aan in Paihia.

Oh jee: toen kwam het moment wat ik een beetje vreesde. Ik had geen plannen en was alleen. Gelukkig herinnerde ik me een wandeling naar de Waitangi Treaty Grounds, dus besloot ik om daarheen te lopen en daar mijn middag te besteden. En wat ben ik achteraf blij dat ik dat gedaan heb! Om er te komen moest ik 25 minuten lopen, wat geen straf was want ik liep langs het strand, dus ik had een prachtig uitzicht. Over de Waitangi Treaty Grounds: dit is waar de historie van Nieuw-Zeeland is begonnen. Hier werd op 6 februari 1940 het Verdrag van Waitangi getekend. Dit hield in dat er orde en gezag kwam in Nieuw-Zeeland. In ruil voor soevereiniteit voor Engeland, kregen de Mãori orde en gezag en alle rechten en privileges van Britse onderdanen. Elk jaar is dit gebied op 6 februari een verzamelpunt voor Mãori om Waitangi day te vieren. Ieder jaar wordt er een ceremoniële viering ter ere van het verdrag gehouden. Daarnaast wordt de 35 meter lange Mãori War Cano ter water gelaten. Het heet Ngatokimatawhaorua en biedt plaats aan 120 strijders. Ik heb een guided tour gedaan en dit was erg interessant en persoonlijk! We waren namelijk met drie personen. In het begin liet hij ons elkaar begroeten zoals de Mãori doen: met voorhoofd en neus tegen elkaar, diep inademen en 'Kia Ora' zeggen. Best gek om dit met vreemden te doen, maar het was wel uniek. Ook was het erg toevallig dat we een combinatie van Nederlands, Engels en Australisch hadden; en laten dat nou net personages zijn in zijn verhaal! Dus elke keer dat het om een land van ons ging, wees hij naar ons en maakte het daardoor erg persoonlijk. Daarnaast speelde hij een beetje toneel. Af en toe had ik dat niet door, dus toen hij zei dat we van het pad af moesten gaan omdat prinses Diana eraan kwam, was ik een beetje verward. Maar dat maakte het wel erg leuk!

Na de tour hadden we nog een geweldig moment: een ontmoeting en een ceremonie met de Mãori! Er moest een chief uitgekozen worden en de man voor mij was de (on?)gelukkige. Hij moest tijdens de ceremonie het teken van vrede oppakken en teruggeven, om vrede te brengen. Daarna moest hij in de Mãori building een speech geven namens zijn volk (wij) om de Mãori te bedanken. Zoals het toen ongeveer ging. Ik wist eerst niet wat ik zag toen de Mãori hun ceremonie volbrachten. Je mocht niet lachen of glimlachen, wat in het begin best lastig was omdat ze 'OEF' en 'AHHH' riepen en constant hun tong uitstaken, maar na een tijdje kon ik mezelf in bedwang houden en genoot ik ervan. Ook in de Mãori building kregen we een prachtig optreden. Ze zongen, dansten en maakten gebruik van allerlei typische attributen. Wat een ervaring!!! Na afloop ben ik uiteraard met ze op de foto geweest! :) Deze dag sloot ik af door met het Franse meisje uit mijn dorm Fish & Chips te gaan eten, en daarna met hetzelfde meisje en het Franse meisje van vrijdag wat te gaan drinken in een van de bar/café's in de straat.

Ik heb dit weekend dus veel nieuwe mensen ontmoet, onwijs gave plekken bezocht, historische informatie over Nieuw-Zeeland opgedaan en toffe dingen gedaan (en elke avond uitgegaan, wat een verandering!). Ik kan wel zeggen dat ik trots ben op mezelf, omdat ik zoveel nieuwe contacten heb gelegd en dat ik niet in paniek ben geraakt omdat ik bepaalde momenten alleen ben geweest. Nu ik erop terugkijk: eigenlijk ben ik alleen echt 'alleen' geweest tijdens activiteiten, en niet in de avond (waar ik wel bang voor was). Niks om me druk over te maken dus!!


Allright folks, het is tijd dat ik mijn bed op ga zoeken na dit lange weekend! Na mijn schoonheidsslaapje ga ik al mijn foto's (en video's!) uploaden en kunnen jullie zien waar ik zo ondersteboven van ben. Have a lovely day, cheers!!!!!!!!!

Reacties

Reacties

Greetje

Lieve Merel wat een avonturen beleef je daar! Geweldig en heel erg stoer! Ik vind het heel bijzonder dat ik dit zo mag meebeleven en heb ontzettend veel bewondering voor je!

Pap

Lieve schat. Wat een fantastisch verhaal. Je hebt jezelf uitgedaagd en ons allen versteld doen staan.
Ik ben zo ongelofelijk trots op je.
Wat ben je toch een kanjer. Kus. Pap xxx

Annemiek

Hi Merel, op de een of andere manier lees ik jouw fantastische verhaal. Wat ben jij super goed bezig, een mooie ervaring en daar mag je zeker trots op zijn. Blijf lekker genieten. Mocht je onze Roeland met vriendin tegenkomen, doe hen de groetjes en mooi om ervaringen te delen. Geniet van al het moois. Groetjes Annemiek.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Travel Active